Henry Hathaway był pierwszym kandydatem na reżysera filmu.
Przy obsadzaniu roli hrabiny Staviskiej były brane pod uwagę Micheline Presle i Alida Valli.
W scenie rozmowy hrabiny z Von Papenem wyraźnie widoczny jest brak ciągłości. W jednym ujęciu widoczna jest piana na piwie stojącym przed hrabiną, która w następnym ujęciu znika.
Film był kręcony w Stambule, Ankarze (Turcja), Londynie (Anglia, Wielka Brytania) i Los Angeles (Kalifornia, USA).
Prawdziwy Cicero nazywał się Elyesa Bazna i był Albańczykiem. Całą historię swojej szpiegowskiej działalności opisał książce pt. "I Was Cicero".
Elyesa Bazna starał się o funkcję konsultanta przy filmie, ale nie został przyjęty. Taką samą posadę chciał dostać L.C. Moyzisch, były łącznik Bazny i autor książki, na podstawie której powstał scenariusz, ale również mu odmówiono. A po ukazaniu się filmu Moyzisch był tak niezadowolony ze sposobu przedstawienia go w filmie, że zażądał usunięcia swojego nazwiska z napisów początkowych.
Okres zdjęciowy trwał od 17 sierpnia do 23 października 1951 roku.