Ciotka Mame to filmowa adaptacja noweli wystawionej na Broadwayu pod takim samym tytułem, zresztą w roli głównej rosalind russell, która powtarza swoja broadwayowska kreacje, zaś za kamera morton da costa – który sztukę ta wystawił. Co ciekawe, to debiut kinowy costy, który wyreżyserował dla kina tylko trzy filmy, z czego dwa (ciotka mame właśnie oraz późniejszy o 4 lata music men) przeszły do historii amerykańskiej kinematografii!
Film jest popisem aktorskim rosalind russell, która najprawdopodobniej stworzyła najlepsza w swojej karierze kreacje (obok dramatycznej roli w żałoba przystoi elektrze). Właściwie mogłaby z powodzeniem sama wystąpić w tym filmie i tez byłoby dobrze. Ciotka Mame to dla aktorki rola-marzenie – zwariowana, ekscentryczna, żyjąca własnym życiem i w sowim własnym świecie, nie oglądająca się na to, co inni powiedzą, żywiołowa, pełna energii, czasem dziecinna, ale tez momentami melancholijna i odpowiedzialna. Takie studium charkteru daje dobrej aktorce możliowść wykazania wszystkich swoich umiejętności aktosrkich, albo przeciwnie – polegnąć(?:) z kretesem. Rosalind russell była dobrą aktorką, ale w roli ciotki mame wspina się na wyżyny swoich umiejętności. Rosalind russell to ciotka mame i trudno wyobrazić sobie, że jakakolwiek inna aktorka mogłaby zagrać tą rolę lepiej.
Oczywiście, że te filmowo-teatralne role momentami są przerysowane, podobnie jak wiele sytuacji i zdarzeń, które się dzieją jest szalenie wystylizowanych i zaaranżowanych, wiec najlepiej od razu wziąć je w cudzysłów (mame na polowaniu, mame na tle piramid, mame w górach etc etc). Czasami czuć też tą teatralność rodowodu (chwilami nawet podkreślaną celowo, gdy na końcu każdej sceny snop reflektora oświetla wyłącznie twarz ciotki mame). Dekoracje są niesamowite – np. dom, którego zmiany oddają upływający czas i zmiany w samej ciotce mame.
Warto zwrócić uwagę na role coral browne w roli przyjaciółki - very chares, joanny barnes jako snobki (oraz jej filmowych rodziców, dających jeden z najbardziej zapadających i najbardziej komicznych epizodów w filmie) oraz przede wszystkim super zabawnej peggy cass jako nieatrakcyjnej sekretarki, która „próbuje żyć”, co przynosi komiczne rezultaty.
Życie to bankiet!